هک چیست؟

به بررسی نقاط ضعف یکه شبکه یا یک سیستم یا نرم افزار و نفوذ به آن را هک میگویند. هک کردن اصطلاحی است که روزانه آن را می شنویم و واقعا هم جز مهارت هایی است که ضریب هوشی بسیار بالایی می خواهد و شما با استفاده از هک می توانید حتی کسب درآمد هم کنید ، مقاله امروز آموزشگاه کامپیوتر در مورد هک است و می خواهد به شما بگوید که هک چیست.با ما همراه باشید.

هک چیست؟ – آشنایی با هک

CEH چیست ؟

CEH مخفف Certified Ethical Hacker یعنی مدرک هکرهای قانونمند که از یک سازمان نیویورکی در آمریکا می باشد.در این دوره یاد می گیریم که چطور با ابزارها کار کنیم و کجا چه راهی را برای تست نفوذ جهت دفاع و برقراری امنیت سیستم یا شبکه ای ، استفاده کنیم . البته این دوره مقدمه دوره های امنیت می باشد و درقبل از این دوره باید دوره های مایکروسافت (MCSA) و سیسکو (CCNA)را حتما مسلط باشد.این سازمان از  شرکتهای بزرگ از جملهMicrosoft ، IBM ، Xerox ، SONY ، Motorola ، Quantum ، Cisco و Verizon پشتیبانی می کند .

حالا بریم ببینیم اصلا هک چیست و هکر چه کسی هست و انواع هکر ها را معرفی کنیم:

هکر کیست

کسی است که بعد از سال ها تجربه میتواند نقاط ضعف سیستمی را برسی کند و به آن نفوذ یا آن را برطرف کنند . این افراد به 8 دسته تقسیم می شوند.

انواع هکرها

انواع هکر ها

• کلاه سفید

هکرهای کلاه‌ سفید، که به عنوان هکرهای اخلاقی شناخته می‌شوند، از مهارت‌های خود برای شناسایی و رفع آسیب‌پذیری‌های سیستم‌ها با اجازه مالکان استفاده می‌کنند. آنها معمولاً در شرکت‌های امنیتی سایبری یا به صورت مشاور مستقل کار می‌کنند و تست‌های نفوذ انجام می‌دهند تا نقاط ضعف شبکه‌ها یا نرم‌افزارها را پیدا کنند. در ایران، کلاه‌سفیدها در تیم‌های امنیت سایبری شرکت‌هایی مانند آپارات یا بانک‌ها فعال هستند و با ابزارهایی مثل Metasploit یا Burp Suite کار می‌کنند. هدف آنها محافظت از داده‌ها و افزایش امنیت است، و اغلب در برنامه‌های باگ‌بانتی مثل HackerOne شرکت می‌کنند. این هکرها قانونی عمل می‌کنند و به قوانین احترام می‌گذارند، مثلاً با گزارش آسیب‌پذیری‌ها به شرکت‌ها به جای سوءاستفاده.

• کلاه سیاه

هکرهای کلاه‌ سیاه با نیت مخرب و غیرقانونی به سیستم‌ها نفوذ می‌کنند تا داده‌ها را بدزدند، سیستم‌ها را مختل کنند یا سود مالی کسب کنند. آنها از تکنیک‌هایی مانند فیشینگ، بدافزار (مانند تروجان‌ها) یا حملات DDoS استفاده می‌کنند. در ایران، این هکرها ممکن است حساب‌های بانکی، شبکه‌های اجتماعی یا سایت‌های دولتی را هدف قرار دهند، مانند حملات سایبری به وب‌سایت‌های دولتی در سال‌های گذشته. کلاه‌سیاه‌ها معمولاً برای فروش اطلاعات در دارک‌وب یا اخاذی (مثل باج‌افزار WannaCry) فعالیت می‌کنند. این گروه خطرناک‌ترین نوع هکرها هستند و اقداماتشان می‌تواند خسارات مالی و امنیتی سنگینی به همراه داشته باشد.

• کلاه خاکستری

هکرهای کلاه‌ خاکستری بین کلاه‌ سفید و کلاه‌ سیاه قرار دارند و اغلب بدون اجازه به سیستم‌ها نفوذ می‌کنند، اما هدفشان لزوماً مخرب نیست. آنها ممکن است آسیب‌پذیری‌ها را کشف کرده و به مالک سیستم اطلاع دهند، اما گاهی در ازای گزارش، درخواست پاداش می‌کنند یا اطلاعات را عمومی می‌کنند. در ایران، برخی هکرهای کلاه‌ خاکستری ممکن است وب‌ سایت‌های محلی را هک کنند تا ضعف‌های امنیتی را نشان دهند، اما این کار بدون هماهنگی غیرقانونی است و می‌تواند عواقب قانونی داشته باشد (مثل پیگیری توسط پلیس فتا). این هکرها معمولاً انگیزه‌های ترکیبی (اخلاقی و مالی) دارند و رفتارشان غیرقابل پیش‌بینی است.

• هکرهای کلاه‌قرمز

هکرهای کلاه‌قرمز، که گاهی به عنوان هکرهای انتقام‌جو شناخته می‌شوند، با روش‌های تهاجمی علیه هکرهای کلاه‌سیاه یا مجرمان سایبری مبارزه می‌کنند. آنها ممکن است از تاکتیک‌های غیرقانونی مانند هک متقابل یا تخریب سیستم‌های مهاجمان استفاده کنند تا جلوی فعالیت‌های مخرب را بگیرند. کلاه‌قرمزها معمولاً به قانون اهمیتی نمی‌دهند و هدفشان عدالت شخصی یا محافظت از منافع عمومی است. در ایران، نمونه‌های کلاه‌قرمز کمتر دیده شده، اما در سطح جهانی، گروه‌هایی مانند Anonymous گاهی رفتارهایی شبیه کلاه‌قرمزها دارند (مثل حمله به سایت‌های تروریستی). این هکرها به دلیل روش‌های غیرقانونی، اغلب در معرض خطر قانونی هستند.

• هکرهای کلاه‌ آبی 

هکرهای کلاه‌ آبی معمولاً متخصصانی هستند که توسط شرکت‌ها (مانند مایکروسافت) دعوت می‌شوند تا قبل از عرضه محصولات، مانند نرم‌افزارها یا سیستم‌عامل‌ها، آسیب‌پذیری‌های آنها را آزمایش کنند. آنها شبیه کلاه‌سفیدها هستند، اما تمرکزشان روی پروژه‌های خاص و محدود است، نه امنیت مداوم. در ایران، این نوع هکرها کمتر شناخته شده‌اند، اما برخی متخصصان امنیت سایبری ممکن است به صورت پاره‌وقت در پروژه‌های خاص (مثل تست اپلیکیشن‌های بانکی) فعالیت کنند. کلاه‌آبی‌ها معمولاً دانش عمیقی از سیستم‌ها دارند و در محیط‌های کنترل‌شده کار می‌کنند، با هدف بهبود محصول قبل از انتشار.

• اسکریپت‌ کیدی‌ها

اسکریپت‌ کیدی‌ها هکرهای مبتدی و کم‌تجربه‌ای هستند که از ابزارها و اسکریپت‌های آماده (مانند کالی لینوکس یا ابزارهای هک در دارک‌وب) برای نفوذ استفاده می‌کنند، بدون درک عمیق از کدنویسی یا سیستم‌ها. آنها معمولاً انگیزه‌هایی مانند شهرت، سرگرمی یا خرابکاری دارند و اغلب وب‌سایت‌های ساده یا حساب‌های کاربری را هدف قرار می‌دهند. در ایران، اسکریپت‌کیدی‌ها ممکن است سایت‌های کوچک یا شبکه‌های اجتماعی را با ابزارهای آماده هک کنند، اما به دلیل دانش محدود، اثراتشان معمولاً کم‌خطر است. این گروه به دلیل عدم حرفه‌ای بودن، بیشتر باعث مزاحمت می‌شوند تا خسارات بزرگ.

• هکتیویست‌ها

هکتیویست‌ها هکرهایی هستند که با انگیزه‌های سیاسی، اجتماعی یا ایدئولوژیک به سیستم‌ها نفوذ می‌کنند تا پیامی را منتقل کنند یا تغییری ایجاد کنند. آنها ممکن است وب‌سایت‌ها را هک کنند، داده‌ها را فاش کنند یا حملات DDoS انجام دهند تا توجه عمومی را جلب کنند. در ایران، حملات هکتیویستی گاهی علیه سایت‌های دولتی یا رسانه‌ای رخ داده است، مانند deface کردن وب‌سایت‌ها با پیام‌های سیاسی. در سطح جهانی، گروه‌هایی مثل Anonymous نمونه‌های معروف هکتیویست هستند که علیه دولت‌ها یا شرکت‌ها اقدام می‌کنند. این هکرها ممکن است قانونی یا غیرقانونی عمل کنند، بسته به دیدگاهشان.

• کلاه صورتی

هکرهای کلاه‌ صورتی گروهی کمتر شناخته‌شده هستند که معمولاً برای سرگرمی، شوخی یا اذیت کردن دیگران (به‌ویژه اسکریپت‌کیدی‌ها یا هکرهای دیگر) به سیستم‌ها نفوذ می‌کنند. آنها برخلاف کلاه‌سفیدها یا کلاه‌سیاه‌ها، هدف مالی یا اخلاقی مشخصی ندارند و بیشتر به دنبال جلب توجه یا نشان دادن توانایی‌های خود هستند. کلاه‌صورتی‌ها ممکن است از ابزارهای آماده یا تکنیک‌های ساده استفاده کنند، اما برخلاف اسکریپت‌کیدی‌ها، گاهی دانش کمی از هک دارند و حملاتشان ممکن است شامل deface کردن وب‌سایت‌ها یا شوخی‌های سایبری باشد. در ایران، این نوع هک کمتر رایج است و گزارش‌های مشخصی از فعالیت کلاه‌صورتی‌ها وجود ندارد، اما در سطح جهانی، آنها گاهی با گروه‌های هکتیویست یا کلاه‌خاکستری همپوشانی دارند.

آموزش های مورد نیاز برای هکر شدن

برای تبدیل شدن به یک هکر (به‌ویژه هکر کلاه‌سفید یا اخلاقی)، یادگیری زبان‌های برنامه‌نویسی مناسب برای درک سیستم‌ها، شناسایی آسیب‌پذیری‌ها و توسعه ابزارهای امنیتی ضروری است. پایتون (Python) به دلیل سادگی، کتابخانه‌های قدرتمند (مانند Scapy برای هک شبکه) و کاربرد در اسکریپت‌نویسی و تست نفوذ، بهترین نقطه شروع است. سی (C) و سی‌پلاس‌پلاس (++C) برای درک عمیق سیستم‌های عامل و نوشتن اکسپلویت‌ها مهم هستند. جاوااسکریپت (JavaScript) برای هک وب و کار با آسیب‌پذیری‌هایی مثل XSS یا CSRF حیاتی است. بش (Bash) و پاورشل (PowerShell) برای اسکریپت‌نویسی در لینوکس و ویندوز و اتوماسیون وظایف امنیتی کاربرد دارند. همچنین، آشنایی با SQL برای تست تزریق پایگاه داده و روبی (Ruby) برای ابزارهایی مثل Metasploit مفید است.

در صورتیکه قصد ورود به حوزه برنامه نویسی و دنیای هک را دارید، پیشنهاد ما به شما، شرکت در کلاس آموزش پایتون است؛ جایی که میتوانید اصول برنامه نویسی را شناخته و اولین گام مفید را در حوزه برنامه نویسی بردارید.